- ۰۳/۰۹/۰۵
- ۲ نظر
بعضیا وقتی میرن یه سری چیزا رو با خودشون برای همیشه میبرن. مخصوصا اگه رفیق خیلی نزدیک باشن. حرمت یه حرفایی که شکسته بشه، بیس و پایه‌ی باورهای ذهنی و اعتمادت رو از ریشه میزنه. مگه میتونی به چند نفر اونقدر نزدیک باشی؟
طرف پنج ساله دوستیمون رو انداخته سطل زباله ولی من هنوز بهش فکر میکنم. هنوز میگم من ابله بودم یا واقعا همه دروغهای دنیا اینقدر واقعی به نظر میان؟
"هراتفاقی بیفته من باهاتم".... و حتی خیلی بیشتر. اینطوری؟!
چطور میشه اینا رو از ذهن پاک کرد؟ چطور میشه یهو رفت و چند سال رفاقت رو به پشم حساب نکرد؟ تو اگه میخواستی هر ساعت یه حس خوب، یه خاطره رو از ذهنت پاک کنی هم باید مدتها طول می‌کشید لعنتی...
هر دفعه یادت میفتم دوباره قلبم میشکنه... چرا از ذهنم پاک نمیشی چرا هنوز دلم برات تنگ میشه...
- ۰۳/۰۹/۰۵
خیلی خودت رو اذیت نکن
بعضیا کلا ذاتشون همینه
همین که از پشت به آدم چاقو نزنن خیلیه