برف

من همون آدم حساس همیشگی ام

که وقتی دلش تنگ میشه بلد نیست حرفشو بزنه. هرچی دلتنگی عمیقتر بغض هم بیشتر و اخم غلیظ تر! 

من فقط یکم تمرین کردم همه چی رو هی بیشتر تحمل کنم. من با بقیه آدما یکم بیشتر جیغ و داد میکنم راستش گاهی خودم رو دوست ندارم...

وقتی میخوام از تو بگم یهو از دریای کلمات، بیابونشم ندارم... زبونم خشک و لال میشه

چشمام رو بلدی بخونی؟دلتنگی، اشتیاق، دلخوری، عشق... 

این بار اما سر به زیرم. محجوب و آروم. میبینی؟ چشمامو میبندم ... اما طاقت نمیارن و لبریز میشن روی گونه هام... چه دهن لق!

هوا دوباره سرد شده. یا من سردمه؟ میخوام بخوابم یار. از اون خوابای زمستون توی برف... میخوام هیچ وقت دوباره چشمام به دنیا باز نشه.