هزیان۸

چشمام رو میبندم و به تو فکر میکنم

به چشمات که حتی توی خیال هم شعرن

به لبخندت که قلبم رو گرم میکنه 

به مخمل صدات که از بهشت میاد

انگشتای کشیده‌ی نوازشگرت

اما نه راستش من خودمو به آغوش نگاهت میسپرم و غرق نگفته‌های شیرینت میشم...

میگن آدما وقتی میمیرن مغزشون تا چند دقیقه زندست و یه چیزایی رو مرور میکنه

چه خوب...

شبِ چشم‌های دور از منت بخیر