من آنِ تــــوام مرا به من باز مده

سیاهچاله‌ها اولش ستاره بودن؛ درخشان گرم و دلبر...

 اما یه روزی مردن و شروع کردن به متلاشی شدن. بعضیاشون شدن سحابی و دوباره لوندی رو از سرگرفتن اما اونهایی که قوی‌تر بودن بیشتر نابود شدن...

تاریک و تاریک‌تر شدن. هرچی بود و نبود رو توی تاریکی کشوندن...

یه سیاهی خیلی عمیق...

 

  • ۰۴/۰۳/۱۷
  • آفتابگردون